اگرچه در همه حال بایست به یاد خدا بود و در همه لحظات می توان دعا کرد و از او حاجات خویش را طلب نمود اما برخی از زمان ها خداوند عنایت ویژه ای به بندگان خویش دارد.
در برخی از آموزه های دینی روزها و مکانهای خاصی برای دعا کردن عنوان شده است اما یکی از زمانهای مناسب برای دعاکردن نیمه های شب و سحرگاهان می باشد که خداوند به بندگان خویش توجه خاص می نماید
امام باقرعلیه السلام در این زمینه می فرمایند:
همانا خداوند عزوجل از میان بندگان مومنش ،بنده ای را دوست دارد که بسیار دعا کند ،پس بر شما باد به دعا کردن در سحر تا طلوع آفتاب ،زیرا هنگامی است که درهای آسمان در آن هنگام باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می شود (الکافی ج2 ص 478)
چه زیباست اکنون که در آستانه ورود به رمضان این ماه رحمت وبرکت قرار داریم در لحظات زیبای سحر به یاد هم باشیم و برای هم دعا کنیم .
یأس و نومیدی از رحمت و مغفرت الهی از بزرگترین گناهان است؛ زیرا آنچه سبب یأس از رحمت و مغفرت پرودگار عالم می شود، ضعف اعتقاد به قدرت و کرم و رحمت بی پایان اوست و قرآن مجید آن را از صفات کفار قرارداده است و می فرماید:
(وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ، و از رحمت خدا مأیوس نشوید؛ که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس میشوند!)[1]...
تسبیح برای به خاطر سپردن تعداد تسبیحات است، اصل این موضوع به هر روشی ممکن است انجام شود.
آنچه از روایات استفاده میشود این است که در زمان ائمه(ع) تسبیح 34 دانه و ۳۳ دانه وجود داشته است.
۱. «وَ رَوَى عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ عَلِیٍّ الْحَلَبِیُّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع قَالَ لَا یَخْلُو الْمُؤْمِنُ مِنْ خَمْسَةٍ مِسْوَاکٍ وَ مُشْطٍ وَ سَجَّادَةٍ وَ مِسْبَحَةٍ فِیهَا أَرْبَعٌ وَ ثَلَاثُونَ حَبَّةً وَ خَاتَمِ عَقِیقٍ»؛[1] امام موسی بن جعفر(ع) فرمود: مؤمن از پنج چیز بینیاز نیست؛ مسواک، شانه، سجاده، تسبیح 34 دانه و انگشتر عقیق.
۲. «قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى (ع) لَا تَسْتَغْنِی شِیعَتُنَا عَنْ أَرْبَعٍ خُمْرَةٍ یُصَلِّی عَلَیْهَا وَ خَاتَمٍ یَتَخَتَّمُ بِهِ وَ سِوَاکٍ یَسْتَاکُ بِهِ وَ سُبْحَةٍ مِنْ طِینِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ ع فِیهَا ثَلَاثٌ وَ ثَلَاثُونَ حَبَّةً مَتَى قَلَبَهَا ذَاکِراً لِلَّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَبَّةٍ أَرْبَعِینَ حَسَنَةً وَ إِذَا قَلَبَهَا سَاهِیاً یَعْبَثُ بِهَا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ عِشْرِینَ حَسَنَة»؛[2]
امام کاظم (ع) فرموده است: شیعیان ما از چهار چیز بىنیاز نیستند، حصیرى که بر آن نماز بگزارند و انگشترى که در دست کنند و مسواکى که با آن مسواک کنند و تسبیح از تربت سید الشهداء(ع) که داراى ۳۳ دانه باشد، هرگاه با آن ذکر بگویند خداوند برایشان در قبال هر دانه آن چهار حسنه مىنویسد و هر گاه بدون اینکه ذکر بگویند، با آن تسبیح بازى کنند، خداوند براى آنان ۲۰ حسنه مینویسد.
این دو روایت با هم منافاتی ندارند؛ و اگر جایی 34 دانه گفته شده به این جهت بوده که مهره بزرگ رشته تسبیح را که بالای همه مهرهها است، به حساب آوردهاند و آنجایی که 33 دانه ذکر شده، این مهره به حساب نیامده است؛ محمدتقی مجلسی(پدر علامه مجلسی) در اینباره مینویسد: «سى و سه دانه اصل و یکى بر فوق همه و این تسبیح مولاة و واجب الاطاعة و المحبة ما فاطمه زهرا (صلوات اللَّه علیها) است؛ چون حمزه شهید شد آنحضرت از خاک قبر حمزه این تسبیح را ساختند و بعد از هر نمازى به آن تسبیح میکردند».[3]
آنچه اکنون مرسوم است، تسبیحی است که سه ردیف 33 دانهای در آن وجود داشته و یک سر تسبیح و دو حد فاصل نیز در آن وجود دارد.
- پاورقی -
[1]. شیخ مفید، محمد بن محمد، کتاب المزار(مناسک المزار)، محقق و مصحح: ابطحى، محمد باقر، ص ۱۵۲، کنگره جهانى هزاره شیخ مفید، قم، چاپ اول، 1413 ق.
[2]. شیخ طوسى، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام، محقق و مصحح: موسوی خرسان، حسن، ج ۶، ص ۷۵، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407 ق.
[3]. مجلسی، محمدتقی، لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، ج 3، ص 443، مؤسسه اسماعیلیان، قم، چاپ یوم، 1414ق.
منبع:اسلام کوئست
«ما او را ميشناسيم، خداوند تمام خوبيها و خوشنوديهاي خويش را به وي بشناساند و او را با عنايت خود خرسند گرداند، از نامه او آگاه شديم و در مسؤوليت محوله به وي اطمينان داريم، او در نزد ما داراي مقامي است که موجب شادي وي خواهد شد، خداوند احسان خود را نسبت به وي زياد گرداند...» این، متن نامه ای است که امام زمان(عج)در تایید نیابت خاص سومین نایب شان نوشته اند. نایب خاصی که ملیتی ایرانی داشت:«ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی»...
به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایسنا ،راضیه محمدزاده با تبریک اعیاد شعبانیه اظهار کرد: خداوند وقتی انسان را خلق کرد کاتالوگی در اختیارش قرار داد و آن دین است. اگر به دین عمل کنیم به کمال میرسیم، خداوند علاوه بر دین، الگوهای عملی نیز همچون معصومین(ع) را برای شناخت دقیق دین در اختیار انسانها قرار داد.
وی ادامه داد: یکی از همین معصومین امام عصر است و مهمترین آسیبی که در بحث ظهور حضرت وجود دارد به دو دسته تقسیم میشود، یکی در حوزه اندیشه و تفکر و شناخت و دیگری در حوزه رفتار عملی است و اگر این دو را با هم جمع کنیم میشود جهل نسبت به جایگاه امام عصر(عج). و این بزرگترین آسیب در بحث مهدویت است...
دعا نشان از فروتنی، تواضع، خاکساری، خشوع و خضوع به درگاه موجودی عزیز و مقتدر، توانا و بلند مرتبه است در مقام دعا باید دانست که «من» هیچ نیست و هر چه هست«اوست» باید باور کرد که من مخلوقم و او خالق من ذلیلم و او عزیز...
به گزارش شیعه آنلاین به نقل از شبستان، بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخرالزمان، دعای فرج امام زمان(عج) است البته دعای فرجی که در همه اعمال ما اثر بگذارد.
در مورد دعای فرج و قرائت این دعا از آیت الله بهجت(ره) پرسیده شد؛ دعای فرج بحمدالله در بین شیعیان زیاد خوانده می شود اگر امکان دارد در مورد قرائت دعای فرج بیشتر توضیح دهید؟
بهترین کارها در آخرالزمان چیست؟ و اینکه چگونه باید دعای فرج را خواند؟ مرحوم آیت الله بهجت به این پرسش ها پاسخ داده اند.
ایشان در پاسخ فرمودند: "بهترین کار برای به هلاکت نیفتادن در آخرالزمان، دعای فرج امام زمان(عج) است البته دعای فرجی که در همه اعمال ما اثر بگذارد."
باز در مورد دعای فرج و قرائت این دعا از ایشان پرسیده شد؛ دعای فرج بحمدالله در بین شیعیان زیاد خوانده می شود اگر امکان دارد در مورد قرائت دعای فرج بیشتر توضیح دهید؟
حضرت آیت الله بهجت(ره) در پاسخ به این پرسش فرمودند: "خدا می داند تعداد این دعاها باید چقدر باشد تا مصلحت ظهور فراهم آید! قطعا اگر کسانی در دعا جدی و راستگو باشند… مبصراتی خواهند داشت و قطعا مثل ما چشم بسته نیستند. باید دعا را با شرایط آن دعا کرد و توبه از گناهان ازجمله شرایط دعا است، چنان که فرموده اند: "دعاءُ التائب مستجابٌ" یعنی دعای شخصی که توبه کند، مستجاب می شود."
بسم الله الرحمن الرحیم
شیعه و سنی با اینکه در بسیاری از موارد و اصول هم خوانی و اشتراک دارند ، در مواردی نیز اختلاف دارند. در بیان منشأ اساسی اختلاف شیعه و سنی، مسئله ولایت اساسی ترین مطلب است.
شیعه معتقد است که امام داراری مقام عصمت است و باید از سوی خدا مورد گزینش قرار گیرد، لکن سنی می گوید امام ، معصوم نیست و می تواند توسط مردم انتخاب شود.
از آنجا که حاکمیت بعد از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) از برای امام است، ایشان باید دارای شرایطی باشد تا امامت و حاکمیت وی متمایز از سایر حکّام باشد. وجه تمایز حاکمیت امام از بقیّه حکّام دوری از خطا و اشتباه بودن تصمیمات ایشان است.
نمی شود امام کسی باشد که در حاکمیت خود اشتباه و خطا داشته باشد چرا که در غیر این صورت غیر از اینکه اعتماد مردم به وی سلب می شود، در راهی که مردم راهنمایی کرده، مردم را به خطا انداخته است گرچه بگوییم او گناهی ندارد.
درست است که بر فرض اشتباه هم، امام گناهکار نیست چرا که در اشتباه خود عمد نداشته، لکن ادعای شیعه این است که مقام امام و حاکمیت خدایی وی اجّل از این است که اشتباه بکند گرچه از روی غیر عمد.
اشتباه امام نقض غرض خدا از امامت وی می باشد زیرا در صورت اشتباه ایشان مردم را به کجی راهنمایی کرده، در حالی که مراد خداوند از امامت امام، راهنمایی مردم به راه راست بوده است نه کجروی آنان.
شیعه معتقد است غیر از دلایل تاریخی ولایت ائمه که مورد نصّ پیامبر اکرم بوده است، همان دلیلی است که در نبوت پیامبران خداند فرموده که عبارت است از:
«كَانَ النَاسُ اُمَّةً وَاحِدَة فَبَعَثَ اللهُ النَبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنذِرِينَ وَ أَنزَلَ مَعَهُم الكِتَابَ بالحَقِّ لِيَحكُمَ بَينَ النَاسِ فِيمَا اختَلَفُوا فِيهِ وَ مَا اختَلَفَ فِيهِ إلَّا الَذِينَ اُوتُوهُ مِن بَعدِ مَا جَآئَتهُم البَيِّنَاتُ بَغيًا بَينَهُم فَهَدَى اللهُ الَذِينَ آمَنُوا لِمَا اختَلَفُوا فِيهِ مِن الحَقِّ بإذنِهِ وَ اللهُ يَهدِى مَن يَشَآءُ إلَى صِراطٍ مُستَقِيمٍ»سوره بقره: 2 - آيه 213
در این آیه خداوند منظور از ارسال پيامبران(علیهم السلام) و انزال وحى و كتاب را دعوت مردم به حقّ معرفی می کند، و در جميع موارد اختلاف چه در قول و چه در فعل و چه در اعتقاد، راه صواب و حقّ را، راه و روش پیامبران می داند.
علت تعمیم این آیه به ولایت و حاکمیت ائمه اطهار(علیهم السلام) غیر از دلایل تاریخی مانند واقعه غدیر و احادیثی که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) ائمه بعد از خود را یکی یکی آنهم با اسم معرفی می کند، دلیلی است عقلی که اگر چنانچه ائمه اهل اشتباه و خطا باشند امامت ایشان زیر سوال خواهد رفت آنهم با بیانی که در بالا گذشت.
به گزارش شیعه آنلاین به نقل از فرهنگ نیوز، نماز جماعت از جمله اعمالیست که در قرآن و روایات معصومین به آن سفارش شده است. مانند آيه ۴۳ سوره بقره: وَأَقِيمُوا الصَّلَوةَ وَءَاتُوا الزَّکَوةَ وَارْکَعُوا مَعَ الرَّکِعِينَ ( و نماز را به پاى داريد و زکات را بدهيد و با رکوع کنندگان رکوع کنيد) که با کمی تامل در این آیه می توان دریافت، امر به رکوع کردن با دیگران دلیلی بر به جماعت خواندن نماز است. در ابتدای آیه نیز خداوند به جای " خواندن " نماز، از " به پا داشتن" استفاده کرده است که از این نکته می توان دریافت، علاوه بر وظیفه نماز خواندن، برپایی آن در جامعه و بین افراد نیز سفارش شده است. از طرفی برپایی نماز، علاوه بر خواندن اذکار، مفهوم برپایی ارکان مهم آن نیز بوده است که مهمترین آن توجه و حضور قلبی در پیشگاه خداوند است. نتیجه ی این گونه برپایی، تاثیر مثبت در روح و جان آدمی است...
به گزارش فرهنگ نیوز، حضرت ابراهیم(ع) به دستور خداوند خانه کعبه را ساخته است؛ از اینرو نمیتوان علت خاصّی برای ساختن آن به شکل مکعب پیدا کرد. اما در روایتی به شرح زیر حکمتی معنوی برای آن بیان شده است:
از امام صادق(ع) سؤال شد: براى چه کعبه، کعبه نامیده شده است؟ آنحضرت فرمود: «زیرا چهارگوش میباشد». سؤال کننده پرسید: براى چه چهارگوش میباشد؟ امام(ع) فرمود: «زیرا محاذى و برابر بیت المعمور[۱] است و آن چهار گوش میباشد». سائل پرسید: براى چه بیت المعمور چهار گوش است؟ امام(ع): «زیرا محاذى عرش است و آن چهار گوش میباشد». محضر مبارکش عرض شد: چرا عرش مربّع است؟ آنحضرت فرمود: «زیرا کلماتى که اسلام بر آن بنا شده چهار تا است و آنها عبارتند از: «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر».[۲]...